πόνος στην άρθρωση του ισχίου

πόνος στην άρθρωση του ισχίου

Η άρθρωση του ισχίου (HJ) είναι μια σύνθετη άρθρωση που αποτελείται από πολλά οστά: το μηριαίο οστό, το ηβικό οστό, το λαγόνιο και το ίσχιο. Περιβάλλεται από περιαρθρικούς θύλακες και έναν ισχυρό μυο-συνδεσμικό κορσέ που προστατεύεται από το υποδόριο λίπος και το δέρμα.

Το λαγόνιο, το ίσχιο και το ηβικό οστό σχηματίζουν το πυελικό οστό και συνδέονται με την κοτύλη με υαλώδη χόνδρο. Αυτά τα οστά συγχωνεύονται πριν από την ηλικία των 16 ετών.

Χαρακτηριστικό χαρακτηριστικό της μηριαίας άρθρωσης είναι η δομή της κοτύλης, η οποία καλύπτεται μόνο εν μέρει με χόνδρο στο πάνω μέρος και στο πλάι. Το μεσαίο και το κατώτερο τμήμα καταλαμβάνεται από λιπώδη ιστό και ο μηριαίος σύνδεσμος που περιβάλλεται από αρθρικό υμένα.

αιτίες

Ο πόνος στην άρθρωση του ισχίου μπορεί να βλάψει τα ενδοαρθρικά στοιχεία ή τις παρακείμενες δομές:

  • δέρμα και υποδόριος ιστός?
  • μύες και σύνδεσμοι?
  • κοινή τσάντα?
  • χείλος κοτύλης (χόνδρινο χείλος που εκτείνεται κατά μήκος της άκρης της κοτύλης).
  • Αρθρικές επιφάνειες του μηριαίου οστού ή του πυελικού οστού.

Ο πόνος στην περιοχή της άρθρωσης προκαλείται από φλεγμονή ή παραβίαση της ακεραιότητας των δομών που την αποτελούν. Τις περισσότερες φορές, ο πόνος εμφανίζεται όταν η μόλυνση εισέρχεται στην κοιλότητα της άρθρωσης (λοιμώδης αρθρίτιδα) και σε αυτοάνοση βλάβη (ρευματοειδή και αντιδραστική αρθρίτιδα).

Όχι λιγότερο συνηθισμένοι είναι οι μηχανικοί τραυματισμοί, με αποτέλεσμα να καταστρέφονται οι επιφύσεις των οστών, των συνδέσμων, των αρθρικών μεμβρανών και άλλων ιστών. Ο τραυματισμός είναι πιο επιρρεπής σε δραστήρια άτομα και αθλητές με υψηλή σωματική καταπόνηση.

Κινδυνεύουν και οι ηλικιωμένοι που έχουν πόνο στο οστό της λεκάνης λόγω εκφυλιστικών-δυστροφικών αλλαγών του χόνδρου, όπως και τα παιδιά και οι έφηβοι στην περίοδο των ορμονικών αλλαγών.

Ο πόνος στην άρθρωση του ισχίου στην αριστερή ή τη δεξιά πλευρά προκαλείται από μεταβολικές ασθένειες - για παράδειγμα, σακχαρώδη διαβήτη, ψευδοουρική αρθρίτιδα και παχυσαρκία.

Ο πλήρης κατάλογος των πιθανών ασθενειών έχει ως εξής:

  • ασθένεια Perthes;
  • Αρθροπάθεια;
  • Νόσος του Koenig;
  • διαβητική αρθροπάθεια?
  • ψευδοαρθρίτιδα?
  • διαλείπουσα ενυδάτωση (διαλείπουσα υδρωπικία της άρθρωσης).
  • χονδρομάτωση?
  • αντιδραστική, ρευματοειδής και λοιμώδης αρθρίτιδα.
  • νεανική επίφυση;
  • Βλάβη.

Νόσος Perthes

Στη νόσο Perthes, η παροχή αίματος στην κεφαλή του μηριαίου οστού διαταράσσεται, με αποτέλεσμα την άσηπτη νέκρωση (θάνατο) του χόνδρινου ιστού. Τα παιδιά κάτω των 14 ετών υποφέρουν κυρίως, κυρίως τα αγόρια.

Το κύριο σύμπτωμα της νόσου Perthes είναι ο συνεχής πόνος στην άρθρωση του ισχίου, ο οποίος επιδεινώνεται κατά το περπάτημα. Δεν είναι ασυνήθιστο τα παιδιά να παραπονιούνται ότι πονάνε τα πόδια από τους γοφούς και μετά και να αρχίζουν να κουτσαίνουν.

Στα αρχικά στάδια, τα συμπτώματα είναι ήπια, οδηγώντας σε καθυστερημένη διάγνωση όταν έχει ήδη εμφανιστεί κάταγμα εσοχής (ενδαρθρικό κάταγμα). Η καταστροφική διαδικασία συνοδεύεται από αύξηση του πόνου, οίδημα των μαλακών ιστών και δυσκαμψία στις κινήσεις των άκρων. Ο ασθενής δεν μπορεί να περιστραφεί εξωτερικά, να στρίψει, να λυγίσει ή να ισιώσει τον μηρό. Είναι επίσης δύσκολο να μετακινήσετε το πόδι στο πλάι.

Παρατηρούνται επίσης παραβιάσεις του αυτόνομου νευρικού συστήματος: το πόδι γίνεται κρύο και χλωμό, ενώ ιδρώνει έντονα. Μερικές φορές η θερμοκρασία του σώματος αυξάνεται σε υποπυρετικές τιμές.

Σημείωση: Στη νόσο Perthes, η βλάβη μπορεί να είναι μονόπλευρη και αμφοτερόπλευρη. Στις περισσότερες περιπτώσεις, μια από τις αρθρώσεις υποφέρει λιγότερο και αναρρώνει πιο γρήγορα.

αρθροπάθεια

Η οστεοαρθρίτιδα της άρθρωσης του ισχίου ονομάζεται κοξάρθρωση και διαγιγνώσκεται κυρίως σε άτομα μεγαλύτερης ηλικίας. Η ασθένεια εξελίσσεται αργά, αλλά προκαλεί μη αναστρέψιμες αλλαγές. Η παθολογική διαδικασία ξεκινά με βλάβη στον χόνδρο, ο οποίος γίνεται πιο λεπτός λόγω της αύξησης της πυκνότητας και του ιξώδους του αρθρικού υγρού.

Η ανάπτυξη μιας κοξάρθρωσης οδηγεί σε παραμορφώσεις των αρθρώσεων, μυϊκή ατροφία και σημαντικό περιορισμό της κίνησης μέχρι την πλήρη ακινησία. Το σύνδρομο πόνου στην οστεοαρθρίτιδα έχει κυματιστό (μη μόνιμο) χαρακτήρα και εντοπίζεται στο εξωτερικό μέρος του μηρού, αλλά μπορεί να εξαπλωθεί στη βουβωνική χώρα, τους γλουτούς και το κάτω μέρος της πλάτης.

Στο δεύτερο στάδιο της οστεοαρθρίτιδας, ο πόνος καλύπτει το εσωτερικό του μηρού και μερικές φορές επεκτείνεται μέχρι το γόνατο. Καθώς η ασθένεια εξελίσσεται, ο πόνος στο ισχίο αυξάνεται και μόνο μερικές φορές υποχωρεί με την ανάπαυση.

Η κοξάρθρωση είναι πρωτοπαθής και δευτεροπαθής. Η πρωτοπαθής κοξάρθρωση αναπτύσσεται στο φόντο της οστεοχόνδρωσης ή της αρθροπάθειας του γόνατος. Η δυσπλασία του ισχίου, το συγγενές εξάρθρημα του ισχίου, η νόσος του Perthes, η αρθρίτιδα και οι τραυματικές κακώσεις (εξαρθρήματα και κατάγματα) μπορεί να είναι προαπαιτούμενα για τη δευτεροπαθή κοξάρθρωση.

Νόσος Koenig

Εάν ο μηρός πονάει πλευρικά στην περιοχή της άρθρωσης, η αιτία μπορεί να είναι ο θάνατος του χόνδρινου ιστού (νέκρωση) - η νόσος του Koenig. Αυτή η πάθηση είναι πιο συχνή σε νεαρούς άνδρες ηλικίας 16 έως 30 ετών που παραπονιούνται για πόνο, περιορισμένο εύρος κίνησης και περιοδικό «τσίμπημα» του ποδιού.

Η νόσος του Koenig αναπτύσσεται σε διάφορα στάδια: πρώτα, ο χόνδρος μαλακώνει, μετά πυκνώνει και αρχίζει να αποκολλάται από την αρθρική επιφάνεια του οστού. Στο τρίτο ή τέταρτο στάδιο, η νεκρωτική περιοχή αποβάλλεται και εισέρχεται στην κοιλότητα της άρθρωσης. Αυτό οφείλεται στη συσσώρευση συλλογής (υγρού), δυσκαμψία κίνησης και κλείδωμα της αριστερής ή της δεξιάς άρθρωσης.

Σημείωση: η παρουσία ενός «αρθρικού ποντικιού» στην άρθρωση του ισχίου οδηγεί στην ανάπτυξη κόξαρθρωσης.

διαβητική αρθροπάθεια

Η οστεοαρθροπάθεια ή η άρθρωση Charcot παρατηρείται στον σακχαρώδη διαβήτη και χαρακτηρίζεται από προοδευτική παραμόρφωση που συνοδεύεται από πόνο ποικίλης έντασης. Οι οδυνηρές αισθήσεις εκφράζονται μάλλον ασθενώς ή απουσιάζουν εντελώς, καθώς η ευαισθησία σε αυτή την ασθένεια μειώνεται απότομα λόγω παθολογικών αλλαγών στις νευρικές ίνες.

Η διαβητική αρθροπάθεια εμφανίζεται με μακρά πορεία διαβήτη και είναι μια από τις επιπλοκές της. Είναι πιο συχνό σε γυναίκες που δεν έχουν λάβει πλήρη θεραπεία ή ήταν αναποτελεσματικές. Πρέπει να σημειωθεί ότι οι αρθρώσεις του ισχίου σπάνια προσβάλλονται.

ψευδοαρθρίτιδα

Ως αποτέλεσμα παραβίασης του μεταβολισμού του ασβεστίου, οι κρύσταλλοι ασβεστίου αρχίζουν να συσσωρεύονται στους ιστούς των αρθρώσεων και αναπτύσσεται χονδροασβεστίωση ή ψευδοουρική αρθρίτιδα. Η ασθένεια πήρε το όνομά της λόγω της ομοιότητας των συμπτωμάτων με την ουρική αρθρίτιδα, η οποία χαρακτηρίζεται από μια πορεία που μοιάζει με επίθεση.

Οι οξύ και οξύ πόνο εμφανίζονται ξαφνικά: η πληγείσα περιοχή γίνεται κόκκινη και πρήζεται, ζεστή στην αφή. Μια επίθεση φλεγμονής διαρκεί από αρκετές ώρες έως αρκετές εβδομάδες, τότε όλα περνούν. Με τη χονδροασβεστίωση, είναι δυνατός ο πόνος στην αριστερή ή τη δεξιά πλευρά της λεκάνης.

Στη συντριπτική πλειονότητα των περιπτώσεων η ψευδοουρική αρθρίτιδα εμφανίζεται χωρίς καμία αναγνωρίσιμη αιτία και διαταραχές του μεταβολισμού του ασβεστίου δεν μπορούν να ανιχνευθούν ούτε κατά την εξέταση. Η αιτία της νόσου είναι πιθανώς μια τοπική μεταβολική διαταραχή εντός της άρθρωσης. Σε έναν ασθενή στους εκατό, η χονδροασβεστίωση αναπτύσσεται με φόντο υπάρχουσες συστηματικές ασθένειες - διαβήτη, νεφρική ανεπάρκεια, αιμοχρωμάτωση, υποθυρεοειδισμό κ. λπ.

αρθρική χονδρομάτωση

Η χονδρομάτωση των αρθρώσεων ή η μεταπλασία των χόνδρινων νησίδων της αρθρικής μεμβράνης προσβάλλει κυρίως μεγάλες αρθρώσεις, στις οποίες συμπεριλαμβάνεται και το ισχίο. Τις περισσότερες φορές αυτή η παθολογία εμφανίζεται σε μεσήλικες και ηλικιωμένους άνδρες, αλλά υπάρχουν περιπτώσεις συγγενούς χονδρομάτωσης.

Χονδρομάτωση με πόνο στην άρθρωση του ισχίου

Στη χονδρομάτωση, η αρθρική μεμβράνη εκφυλίζεται σε χόνδρο ή οστικό ιστό, με αποτέλεσμα να σχηματίζονται χόνδροι ή οστικά σώματα μεγέθους έως 5 cm στην κοιλότητα της άρθρωσης.

Η κλινική της μεταπλασίας νησίδων είναι παρόμοια με την αρθρίτιδα: ο ασθενής ανησυχεί για πόνο στην περιοχή του ισχίου, η κινητικότητα του ποδιού είναι περιορισμένη και ακούγεται ένα χαρακτηριστικό τσούξιμο κατά τη διάρκεια των κινήσεων.

Δεδομένου ότι η χονδρωμάτωση είναι μια δυσπλαστική διαδικασία με σχηματισμό χονδρομικών σωμάτων, δεν αποκλείεται η εμφάνιση ενός «αρθρικού ποντικιού». των απαγωγών της άρθρωσης. Η άρθρωση παραμένει φραγμένη έως ότου το χόνδρινο σώμα εισέλθει στον αυλό της κάψουλας και μόνο μετά από αυτό οι κινήσεις αποκατασταθούν πλήρως.

Σημείωση: Η συχνή ή παρατεταμένη εμπλοκή της άρθρωσης μπορεί να προκαλέσει την ανάπτυξη κοξάρθρωσης. Οι επιπλοκές της αρθρικής χονδρομάτωσης περιλαμβάνουν δυσκαμψία (σύσπαση) και μυϊκή ατροφία.

αρθρίτιδα

Η αρθρίτιδα είναι φλεγμονή που εντοπίζεται στις αρθρικές επιφάνειες της κοτύλης και του μηριαίου οστού. Η ήττα της άρθρωσης του ισχίου ονομάζεται κωξίτιδα, η οποία συνοδεύεται από θαμπούς, πονεμένους πόνους στο πίσω μέρος του μηρού και της βουβωνικής χώρας.

Υπάρχουν διάφοροι τύποι αρθρίτιδας, η άρθρωση του ισχίου επηρεάζεται συχνότερα από τη μολυσματική της μορφή. Άλλοι τύποι διαγιγνώσκονται πολύ λιγότερο συχνά. Γιατί εμφανίζεται η λοιμώδης αρθρίτιδα; Η ανάπτυξη της παθολογίας ξεκινά μετά την είσοδο βακτηρίων και ιών στην κοιλότητα της άρθρωσης.

Η κλινική εικόνα της λοιμώδους αρθρίτιδας μπορεί να διαφέρει ανάλογα με τον τύπο των παθογόνων μικροοργανισμών. Ωστόσο, υπάρχουν 5 χαρακτηριστικά σημεία που παρατηρούνται σε όλους τους ασθενείς:

  • σύνδρομο πόνου στην άρθρωση του δεξιού ή του αριστερού ποδιού (υπάρχει επίσης αμφοτερόπλευρη βλάβη).
  • πρήξιμο και πρήξιμο πάνω από την άρθρωση.
  • ερυθρότητα του δέρματος?
  • μειωμένες κινητικές δεξιότητες?
  • αύξηση της θερμοκρασίας του σώματος.

Στην αρχή της νόσου, οι ασθενείς αισθάνονται έντονο πόνο, ειδικά όταν σηκώνονται από καθιστή θέση. Η άρθρωση πονάει σχεδόν συνεχώς, λόγω του πόνου είναι αδύνατο να σταθεί κανείς ή να καθίσει. Πρέπει να σημειωθεί ότι η λοιμώδης μορφή αρθρίτιδας συνοδεύεται πάντα από πυρετό, ρίγη, πονοκέφαλο, αδυναμία και ναυτία.

Νεανική επιφυσιόλυση

Ο όρος επιφυσιόλυση σημαίνει κυριολεκτικά τη φθορά, την καταστροφή της αρθρικής επιφάνειας του οστού ή του χόνδρου που το καλύπτει. Χαρακτηριστικό γνώρισμα μιας τέτοιας βλάβης είναι η διακοπή της ανάπτυξης των οστών σε μήκος, η οποία οδηγεί σε ασυμμετρία των κάτω άκρων.

Στους ενήλικες, η επιφυσιόλυση συμβαίνει με κάταγμα με μετατόπιση ή ρήξη της επίφυσης. Η καταστροφή της επίφυσης στη ζώνη ανάπτυξης είναι δυνατή μόνο στην εφηβεία, επομένως η ασθένεια ονομάζεται νεανική.

Η νεανική επιφυσιόλυση είναι μια ενδοκρινο-ορθοπεδική παθολογία που βασίζεται σε μια ανισορροπία μεταξύ αυξητικών ορμονών και ορμονών φύλου. Αυτές οι δύο ομάδες ορμονών είναι απαραίτητες για τη φυσιολογική λειτουργία του χόνδρινου ιστού.

Η υπεροχή των αυξητικών ορμονών έναντι των ορμονών του φύλου οδηγεί σε μείωση της μηχανικής αντοχής της ζώνης ανάπτυξης του μηριαίου οστού και η επίφυση μετατοπίζεται. Το τελικό τμήμα του οστού είναι κάτω και πίσω από την κοτύλη.

Τυπικά συμπτώματα της επιφυσιόλυσης είναι ο πόνος στη δεξιά ή την αριστερή πλευρά του μηρού (ανάλογα με την άρθρωση που έχει προσβληθεί), η χωλότητα και η αφύσικη θέση του ποδιού. Το άρρωστο πόδι στρέφεται προς τα έξω, οι μύες των γλουτών, των μηρών και των κάτω ποδιών ατροφούν.

θεραπευτική αγωγή

Για τη θεραπεία της νόσου Perthes, συνταγογραφούνται χονδροπροστατευτικά για την προώθηση της αναγέννησης του χόνδρου και τα αγγειοπροστατευτικά είναι απαραίτητα για τη βελτίωση της ροής του αίματος. Η σύνθετη θεραπεία περιλαμβάνει επίσης μασάζ, θεραπεία άσκησης, φυσιοθεραπεία - UHF, ηλεκτροφόρηση με ασβέστιο και φώσφορο, εφαρμογές λάσπης και οζοκερίτη.

Σε ασθενείς με νόσο Perthes συνιστάται η εκφόρτωση του άκρου και η χρήση ορθοπεδικών συσκευών (γύψων) και ειδικών κρεβατιών για την πρόληψη της παραμόρφωσης της κεφαλής του μηριαίου οστού.

Τι να κάνετε με την αρθροπάθεια και ποια φάρμακα να πίνετε εξαρτάται από το στάδιο της νόσου. Οι ακόλουθες θεραπείες θα βοηθήσουν στην ανακούφιση του πόνου και θα επιβραδύνουν την παθολογική διαδικασία στα στάδια 1-2:

  • μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη φάρμακα (ΜΣΑΦ).
  • Αγγειοδιασταλτικά;
  • Μυοχαλαρωτικά για χαλάρωση των μυών.
  • χονδροπροστατευτικά?
  • ορμονικό (με έντονο πόνο).
  • Αλοιφές και κομπρέσες με αντιφλεγμονώδη ή χονδροπροστατευτική δράση.

Στα στάδια 3-4, οι ασθενείς υποβάλλονται σε χειρουργική επέμβαση.

Η νόσος του Koenig αντιμετωπίζεται μόνο χειρουργικά, με αρθροσκοπική επέμβαση αφαιρείται η πάσχουσα περιοχή του χόνδρου.

Η θεραπεία της διαβητικής αρθροπάθειας περιλαμβάνει διόρθωση της υποκείμενης νόσου - σακχαρώδη διαβήτη, χρήση ειδικών ανακουφιστικών επιδέσμων και λήψη φαρμάκων. Σε όλους τους ασθενείς, ανεξάρτητα από το στάδιο της νόσου, συνταγογραφούνται αντιαπορροφητικά φάρμακα - διφωσφονικά, καθώς και φάρμακα που περιέχουν βιταμίνη D και ασβέστιο. Για την ανακούφιση του πόνου και της φλεγμονής συνταγογραφούνται φάρμακα από την ομάδα των ΜΣΑΦ και τα κορτικοστεροειδή. Με μολυσματικές επιπλοκές, πραγματοποιείται αντιβιοτική θεραπεία.

Δεν υπάρχει ειδική θεραπεία για την ψευδοουρική αρθρίτιδα. με παροξύνσεις, συνταγογραφούνται αντιφλεγμονώδη φάρμακα. Μεγάλη ποσότητα υγρού που έχει συσσωρευτεί στην άρθρωση είναι ενδεικτική μιας ενδοαρθρικής παρακέντησης, κατά την οποία το υγρό αντλείται έξω και χορηγούνται κορτικοστεροειδή φάρμακα.

Η χονδρομάτωση της άρθρωσης του ισχίου απαιτεί υποχρεωτική χειρουργική επέμβαση, ο όγκος της οποίας εξαρτάται από την έκταση της βλάβης. Εάν ο αριθμός των χόνδρινων σωμάτων είναι μικρός, αφαιρούνται με μερική αρθροεκτομή (εκτομή του αρθρικού υμένα) ή ελάχιστα επεμβατική αρθροσκόπηση (μέσω τριών παρακεντήσεων). Η χειρουργική αντιμετώπιση μιας προοδευτικής μορφής χονδρομάτωσης μπορεί να είναι μόνο ριζική και πραγματοποιείται με ανοιχτή αρθροτομή ή πλήρη (ολική) αρθροεκτομή.

Η θεραπεία της οξείας λοιμώδους αρθρίτιδας περιλαμβάνει την υποχρεωτική εφαρμογή γύψου στην περιοχή της άρθρωσης του ισχίου, λήψη φαρμάκων διαφορετικών ομάδων (ΜΣΑΦ, αντιβιοτικά, στεροειδή). Με την ανάπτυξη μιας πυώδους διαδικασίας, πραγματοποιείται μια σειρά από θεραπευτικές παρακεντήσεις για την απολύμανση της άρθρωσης.

Η θεραπεία της νεανικής επιφυσιόλυσης είναι μόνο χειρουργική. Κατά την επέμβαση γίνεται κλειστή ανάταξη των οστών για την οποία χρησιμοποιείται σκελετική έλξη. Στη συνέχεια τα συνδυασμένα μέρη των οστών στερεώνονται με καρφίτσες και μοσχεύματα.

Απολύτως όλες οι παθολογίες της άρθρωσης του ισχίου είναι σοβαρές ασθένειες που απαιτούν υποχρεωτική ιατρική παρακολούθηση. Τραυματισμοί από πτώσεις ή κρούσεις που σχετίζονται με έντονο πόνο, περιορισμένη κινητικότητα και αλλαγές στη διαμόρφωση των αρθρώσεων απαιτούν επείγουσα ιατρική φροντίδα. Εάν δεν υπήρξαν τραυματικοί τραυματισμοί και εμφανίζονται τακτικά στην άρθρωση πόνοι ποικίλης έντασης, είναι απαραίτητο να κλείσετε ραντεβού με έναν οικογενειακό γιατρό ή ρευματολόγο και να υποβληθείτε σε εξέταση.